تاثیر شش هفته تمرینات ثبات دهند ه ی مرکزی ایستا و پویا بر درد و تعادل زنان مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی

چکیده هدف: کمر درد از جمله شایع ترین بیماری هایی اسکلتی-عضلانی است، که در 80% افراد دیده می شود. درد ناشی از آسیب و به دنبال آن اختلالات تعادلی از جمله مهمترین عواملی است که موجب ضعف و ناتوانی فرد حتی در انجام کارهای روزمره می شود. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر تمرینات ثبات دهنده مرکزی ایستا و پویا بر میزان درد و تعادل زنان مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی صورت گرفت. روش بررسی: 30 زن جوان 30-20 ساله ی مبتلا به کمر درد مزمن غیر اختصاصی با میانگین (وزن 31/9±22/58 کیلوگرم، قد 62/6±56/162 سانتی متر، درد 67/1±63/4 و bmi77/21±61/3 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی و مساوی به سه گروه کنترل و تمرین ثبات دهنده مرکزی با سوئیس بال و تمرین ثبات دهنده مرکزی بدون سوئیس بال تقیسم شدند. دو گروه تمرین به مدت شش هفته و بصورت یک روز در میان و هر جلسه یک ساعت در برنامه های تمرینی شرکت نمودند و گروه کنترل هیچ گونه تمرینی را انجام ندادند. قبل از مداخلات تمرینی میزان درد با پرسشنامه vas، تعادل ایستا با سیستم فورس پلیت و تعادل پویا با تست تعدیل شده ستاره اندازه گیری شد. شاخص نوسانات قامتی، میانگین تغییرات مرکز فشار در جهت جانبی داخلی و قدامی خلفی، در حالت ایستاده روی یک پا، به عنوان شاخص تعادل ایستا و تست تعدیل شده ستاره به عنوان شاخص تعادل پویا در نظر گرفته شد. از تست تی همبسته جهت مقایسه تغییرات درون گروهی، و از آزمون آنوای یک راهه جهت مقایسه ی شاخص های بین سه گروه در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که یک دوره تمرین ثبات دهنده مرکزی با سوئیس بال و بدون سوئیس بال، باعث کاهش میزان شدت درد و بهبود تعادل ایستا در جهت های قدامی- خلفی و جانبی- داخلی و همچنین بهبود تعادل پویا در جهت های قدامی، خلفی- داخلی و خلفی- خارجی گردید. اگرچه تفاوت معنی دار بین میانگین های درد و تعادل ایستا و پویا در دو گروه تمرین ثبات دهنده مرکزی با سوئیس بال و بدون سوئیس بال بعد از تمرین مشاهده نشد. (05/0 p?). نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می توان چنین نتیجه گرفت که اعمال برنامه های تمرینی ثبات دهنده مرکزی با سوئیس بال و بدون سوئیس بال برای مبتلایان به کمر درد مزمن غیر اختصاصی موجب کاهش درد و همچنین بهبود تعادل ایستا و داینامیک می شود. بنابراین پیشنهاد می شود از تمرینات ثبات دهنده مرکزی در کنار سایر روش ها برای درمان بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی استفاده شود. کلید واژه ها: تمرینات ثبات دهنده مرکزی، درد، تعادل، کمردرد مزمن غیر اختصاصی.